110 jaar Postuma AGF

Verhalen uit de oude doos

Ik schreef in m’n vorig verhaaltje dat je onder grossiers nogal wat verschil had en dan bedoel ik niet direct het assortiment. Dan spreek ik wel met enige ervaring, want in de jaren ‘60 kwamen we voor m’n oom, die een groothandel in groenten en fruit had en een bananenstokerij, veel met andere grossiers in aanraking. Haast iedere morgen heel vroeg naar het Noordplein, de grossiersmarkt in R’dam, later de Spaanse Polder en dan ontmoet je zoveel verschillende mensen al had je zo je vaste adressen voor je handel.

Maar goed we gaan na deze inleiding naar de 110 jarige Postuma en ik zei in m’n vorig verhaaltje dat Postuma toch wel een grossier van stand was in mijn ogen. En het bewijs daarvoor speelde zich op een keer voor onze deur af.

Een bepaalde koper, ik noem maar geen namen, hij leeft niet meer, een pracht kerel, zo ontmoet je er maar weinig. Een echte doorgewinterde marktkoopman uit Zwolle, met dat echte Zwolse accentje; ‘Ik ga naar de méerkt ‘!

Mijn vrouw zegt ’s avonds een keer tegen me, nou heb ik vanmiddag wat leuks gezien, oh, ja zeg ik, wat dan; Nou, zegt ze, daar komt ‘B’ aan rijden , je weet wel , ‘B ‘, uit Zwolle, hij zet hier z’n auto voor de deur en ik dacht waarom stapt tie niet uit?

En toen heb schik gehad, want voordat hij bij Postuma naar binnen ging deed hij eerst z’n stropdas om, haha, niet te geloven.

‘B’ kennend, ik denk dat tie alleen zondags een stropdas droeg als tie naar de kerk ging en nu kwamen we erachter dat hij ook als tie naar Postuma ging een stropdas om deed, dat kan ook niet anders bij zo’n grossier van stand, ‘Om de wille van de smeer, likt de kat de kandeleer ‘!

‘B ‘wist hoe het hoorde!

Of het ook nog geholpen heeft bij de prijsonderhandeling weet ik niet, want ‘B ‘was een slimme koopman en wilde altijd weinig geven.

Rinus Verheij , februari 2021

Mocht u nou zelf een leuk verhaal/foto/anekdote hebben over 110 jaar Postuma AGF dan zien wij die graag tegemoet! U kunt deze mailen 110jaar@postuma.nl.